spiritual bypassing

“One does not become enlightened by imagining figures of light, but by making the darkness conscious.
The latter procedure, however, is disagreeable and therefore not popular.” (Carl Jung)

Behind a happy buddha face lies a dark secret 

Spiritual bypassing
Ooit gehoord van de term spiritual bypassing? Psycholoog John Welwood schreef het boek Toward a psychology of awakening: Buddhism, Psychotherapy and the Path of Personal and Spiritual Transformation waarin hij uiteenzet hoe volgens hem de relatie is tussen (Oosterse) spiritualiteit en Westerse psychotherapie. Welwood gebruikt in zijn boek de term spiritual bypassing. Volgens hem is dit het verschijnsel dat spiritualiteit (of yoga) wordt gebruikt om persoonlijke vraagstukken te omzeilen. Jazeker, te omzeilen.

Spirituele groei
Yoga wint de laatste jaren enorm aan populariteit. Het lijkt hét wondermiddel te zijn voor als je je gestrest, of burn-out voelt, leniger wilt worden of gewoon op zoek bent naar een gezondere levensstijl.  En voor een deel klopt dat ook en lijkt yoga een wondermiddel te zijn. Yoga wordt niet voor niks al duizenden jaren beoefend door miljoenen mensen over de hele wereld en de meesten van ons zijn na een paar lessen al helemaal hooked. We voelen ons heerlijk ontspannen en fris na die eerste paar lessen. Maar daarna begint het pas. Daarna begint de echte yoga. Want yoga is niet primair bedoeld voor alle redenen waarom het met name nu in ons Westen hier zo populair is.

Want laten we vooral niet vergeten dat echte yoga bedoeld is voor spirituele groei. Voor jóuw spirituele groei. En die groei vindt niet zomaar plaats. Een mala om je nek hangen, je lenige lijf laten zien op Facebook of op met z’n allen mantra’s zingen is niet genoeg. Was het maar zo makkelijk. Het goede nieuws is dat als je yoga beoefent zoals yoga bedoeld is, op de authentieke manier, je wel al snel al de voordelen van yoga ervaart. Dat je voelt waar het in de kern echt om draait. Maar dat je ook ontdekt: dit is serious business.

Spiritual bypassing
Voordat we op de yogamat komen staan hebben we vaak al het een en ander meegemaakt. Hebben we wat ‘littekens op onze ziel’. In yoga ook wel samkara's genoemd. En allemaal hebben we onze manieren ontwikkeld hoe we omgaan of juist niét omgaan met de pijn van die samkara’s.

We kunnen net doen of die littekens er niet zijn en ons volledig op de yogi levensstijl storten, op yogaretreat gaan, en alle moeilijkheden die op ons pad komen verbergen achter een big buddha smile, want dan lijkt het in elk geval of we echte yogi’s zijn. Zoals Welwood het al omschreef, de valkuil is dat je je littekens omzeilt door spiritualiteit in te zetten. Je zingt wat mantra’s, je draagt een yogamala, wringt je in allerlei ingewikkelde yogaposes, post een yoga selfi of schrijft je in voor allerlei yoga workshops of opleidingen. Maar die samkara’s, ja daar kijk je liever niet naar. Want soms zijn onze reacties op die samkara’s helemaal niet zo zen, helemaal niet zo love, peace en happiness.

Echte yoga
Wat nou als yoga juist is om ook die samkara's onder ogen te zien, daarmee te werken om zo ‘de wervelingen van de geest stil te leggen/je niet meer te identificeren met die wervelingen’? Om op die manier de lagen, die je gebruikt als masker voor de buitenwereld, langzaam af te gaan pellen.

Making the darkness conscious
Maar hoe doe je dat dan, je samskara’s onder ogen zien? Een quick fix is er niet, echte yoga is voor de degenen die niet afgeschrikken van

Practice , practice practice and ALL is coming (en met ALL wordt dus ook die dark side bedoeld) onder ogen zien.

Dit is voor degenen, die ieder keer dat ze op hun mat komen staan, de yoga beoefening niet alleen zien als een sport of ontspanningsmomentje. Die een yogales niet alleen zien als een manier om even af te schakelen en weg te vluchten in externe prikkels. Zoals bijvoorbeeld de muziek, de wierook, of de malende gedachtestroom. Maar dit is juist voor degenen die, iedere keer dat ze op hun mat komen staan, nu wel eens echt aanwezig zijn in het moment en ECHT  LUISTEREN naar zichzelf. Dat echt luisteren naar onszelf zijn we overigens vaak verleerd doordat we bijvoorbeeld (te) veel hooi op onze vork nemen en we alle bordjes tegelijk in de lucht willen houden of simpelweg omdat we teveel bezig zijn met wat de buitenwereld van ons verwacht of wat wij denken dat de buitenwereld van ons verwacht.

Maar dat is dus wel waar echte yoga om gaat: luisteren en stilstaan bij jezelf, wel de pijn en patronen die zien die zijn ontstaan als reactie op de samskara''s. Durf jij dat aan, dan houdt de yogapractice (of je yogamat) je een spiegel voor. Dan ben je in staat om ook die “darkness conscious” te maken en thuis te komen in jezelf.

Het lichaam wordt dan geen doel op zich (voor meer lenigheid, selfies of wat dan ook) maar wordt een middel om je innerlijke staat te onderzoeken.

Je moet het wel aandurven: eerlijke, authentieke yoga zonder al te veel poespas. Daar is ook niks zweverigs aan, want het is hard werken. Je komt oog in oog met je ‘demonen’ te staan. Dat is schrikken en heeft veel meer dan alleen maar met love, peace & happiness te maken. Maar op die manier bereik je wel waar yoga voor bedoeld is: je groeit en komt steeds meer in contact me die authentieke versie van jezelf.